Jij vervult vaak de rol van kwartiermaker. Kun je hier meer over vertellen?
“Als kwartiermaker bouw je, net als met ondernemen, aan iets wat nog niet bestaat. Dat heeft iets creatiefs, maar het is net zo goed doelgericht. Het ‘waarom’ is hier leidend. Mijn eerste vraag is dan ook altijd: waaróm gaan we dit doen? Als het waaróm duidelijk is, wordt het hóe opeens veel makkelijker.”
En wat doe je dan vervolgens, als het ‘waarom’ duidelijk is?
“Mijn taak is vervolgens om de mogelijkheden in kaart te brengen en tempo en structuur aan te brengen. Ik inventariseer wat er is, wat er nodig is en kom met een concreet plan.”
Waarom ligt deze taak jou zo goed?
“Ik leg graag verbindingen en zie nieuwe mogelijkheden. Dat zit er al vanaf mijn vroege jeugd in. Ik was altijd al bezig met het vormen van ‘clubjes’, om ons vervolgens samen in te zetten voor een goed doel. Mensen enthousiasmeren rondom een gezamenlijk doel, een groep bijeen brengen: het is iets wat me van nature ligt. Ik ben ondernemend en enthousiast. Dat straal ik blijkbaar ook uit: ik hoor regelmatig terug dat ik energie breng als ik ergens binnenkom.”
Je brengt dus graag mensen samen. Waarom is dit belangrijk in jouw werk?
“Vaak ontstaat het verlangen in de top van organisaties om samen verder te gaan, maar ontbreekt het nog aan een concreet plan. Mensen onderling verbinden en ontdekken welke relaties belangrijk zijn om een samenwerking te laten slagen, is iets wat ik graag doe. Bij zowel het vormgeven van nieuwe initiatieven of samenwerkingen als bij het herinrichten van bestaande structuren, ga ik in gesprek met alle betrokken partijen. Ik probeer mensen te verbinden, aan elkaar, maar ook aan het proces, door ze te enthousiasmeren.”
“Ik geloof erin dat je samen verder komt. Daarom is het ontzettend belangrijk dat je oog hebt voor de ander én jezelf laat zien. Alleen dan ontstaat echte verbinding.”
Wat maakt het werken in de zorgsector zo boeiend voor jou?
“Ik vind de zorgsector nog steeds een van de meest interessante sectoren om in te werken. Het draait om mensen, om verbinding. De contradictie die in het systeem lijkt te zitten, maakt het zo interessant: tussen alle structuren, processen en regels door, gaat het in de basis om de mens. De mens als patiënt, de mens als professional. De patiënt die vanuit een afhankelijkheidspositie hulp vraagt en de professional die deze hulp biedt.”
Dat is een mooie kerngedachte om mee af te sluiten: zorg gaat in de basis om de mens.
“Zeker weten. En uiteindelijk wil iedereen in de zorg hun werk gewoon goed kunnen doen. Dat is het doel. Soms vergt dat dat iemand meekijkt en de ondersteunende processen en structuren op een logische manier vormgeeft. Het is mooi om daar, hoe klein ook, een bijdrage in te kunnen leveren. Het is een rol die me op het lijf is geschreven.”
"Uiteindelijk wil iedereen in de zorg hun werk gewoon goed kunnen doen. Dat is het doel."
Verbinden, enthousiasmeren… Dit is sowieso al lastig te realiseren voor velen, laat staan in een veranderingsproces. Hoe krijg jij dit voor elkaar?
“Ik geloof erin dat je samen verder komt. Daarom is het ontzettend belangrijk dat je oog hebt voor de ander én jezelf laat zien. Alleen dan ontstaat echte verbinding. Veranderingen zijn niet altijd meteen evident en kunnen ‘groots’ en ‘onpersoonlijk’ lijken: je weet wat je hebt, nog niet wat je krijgt. Dat begrijp ik helemaal. Overzicht scheppen is dan het devies. Het helpt om grote veranderingen in behapbare stukjes op te delen, waardoor ze inzichtelijk worden en structuur en houvast bieden. Ook is het belangrijk om concreet te zijn ̶ ik laat zien wat de positieve gevolgen zijn voor de dagelijkse praktijk.”
Waarom hecht jij zoveel belang aan het duidelijk in kaart brengen van dit proces?
“Een veranderproces gaat niet in een rechte lijn van A naar B. Je bevindt je een groot deel van de tijd in een liminale fase: het oude is niet meer, maar het nieuwe heeft zich ook nog niet gemanifesteerd. Het is de fase van de tussentijd. Het leren omgaan met de onzekerheid die dat brengt en het bieden van handvatten hierin, dat vind ik een van de mooiere aspecten van mijn werk.”
Hoe navigeer jij je succesvol door deze trajecten?
“Goed bewegen tussen inhoud en relatie in een traject vereist politiek inzicht, tact, strategie, doelgerichtheid én een gevoel voor menselijke relaties. Ik heb goede voelsprieten ontwikkeld voor wat er onder het oppervlak leeft en ik durf ingewikkelde dingen te benoemen als het proces dat vraagt.”